Journal Entry # 1

Noong nakaraang linggo ay napaisip ako tungkol sa pinag-usapan sa Fil 11. Ipinaliwanag kasi ng propesor ang pagkakakiba ng siyensya at ng sining, lalong-lalo na sa pagbibigay kahulugan sa isang bagay.

Kapag ginamit ang perspektibo ng siyensya ay iisa lamang dapat ang kahulugan. Hindi ito nagpapalit kapag walang ebidensiyang nakikita laban dito. Ngunit, sa sining ay mayroong pluralidad ng kahulugan. Nabanggit din sa leksyon na may "longstanding divide" ang dalawang akdang ito.

Para sa akin, nakikita ang pagkakaiba ng dalawang ito hindi lamang sa kanilang mga kahulugan ngunit pati na rin sa paghiwalay ng mga paksa na nasa ilalim ng bawat isa. Ang paghiwalay sa mga unibersidad ng kursong Artium Baccalaureatus (AB) at Scientiæ Baccalaureus (BS) ay ebidensya nito.

Ang tanong ngayon ay, “Mas importante ba ang siyensya sa panitikan?” Matagal nang debate tungkol sa kung ano ang higit na mahalaga sa dalawa. Mas maganda ba na matalino ang isang bata sa matematika o kaya mas napapahanga ba ang mga tao kung siya ay mahusay tumula, sumayaw o kumanta?  

Una ay depende ito sa kultura ng isang tao o sa mga karanasan nila sa kanilang paglaki. Halimbawa, ako ay lumaki sa isang Tsino na pamilya at kung magtatanong kayo sa aking tatay, nanay, mga kapatid, lolo, lola, mga tito at tita, sasabihin nila sa inyo na isang BS na kurso ang kinuha o kukunin nila sa kolehiyo. Samakatuwid, noong pumipili ako ng kurso ay sinabihan nila ako na BS din dapat ang aking kukunin.

Bakit kaya? Mas praktikal daw kasi ang isang BS na kurso. Mas mainam daw na ako ay maging isang negosyante kung saan BS Management ang kukunin ko o kaya maging isang doktor kung saan BS Biology naman ang aking magiging kurso.

Naramdaman ko na naging limitado ang aking kinabukasan. Sinabi ko sa aking sarili "Ito na ba iyon?" Hindi ba ako p'wedeng kumuha ng AB Communications o kaya AB European Studies dahil lamang ito ay mga AB na kurso? Parang nasaraduhan ng pinto ang isa sa aking mga posibleng propesyon.

Subalit, hindi ko masisisi ang aking pamilya dahil nasa kultura ng mga Tsino na maging tumpak. Ayon sa aking ina, ang mga BS na kurso ay partikular at eksakto. May "gauge" o sukat daw kasi ang mga ito. Sa pag-aaral ng siyensya, walang duda ang isang tao na isa lang ang kahulugan ng mga bagay. Kung baga, iisa lamang ang sagot sa isang tanong at ang ganitong klaseng pag-iisip ay ang mas gusto ng mga Tsino. 

Ngunit, iba naman ang epekto ng kulturang Pilipino sa pananaw ng mga Pinoy ukol sa sining at siyensiya. Labis na bukas ang mga Pinoy sa sining at sa mga AB na kurso. Halimbawa, noong nakaraang taon ay nabigyan ako ng pagkakataon na magturo sa mga batang Pilipino sa isang pampublikong paaralan. Walang isa sa mga batang ito ay hindi marunong kumanta, sumayaw, umarte, o tumula. Subalit, ang maganda sa mga Pinoy ay hindi sila sarado sa pagkuha ng isang BS na kurso kahit pinupuri nila ang sining. Sa gayon, sila ay nagkakaroon ng labis-labis na oportunidad. 

Pangalawa, ang halaga ng isang kurso ay naghihikayat din sa pananaw o personal na opinyon ng isang tao. Ang malungkot dito ay kapag ang personal na opinyon na ito ay apektado na ng mga opinyon ng iba. Tinanong ko sa aking mga kaibigan na magtatapos na ng hayskul ang tanong  na ito…  “Anong kurso ang kukunin ninyo sa kolehiyo. AB o BS?” Sagot nila sa akin "Ano ka ba? Malamang BS!" Tapos susundan ito ng "Wait lang, ano ba ang pagkakaiba nila? Mayroon nga bang pagkakaiba?" Hindi ko alam kung matatawa ako o magugulat na lang. Hindi pala nila alam ang kahulugan ng AB pero BS na kaagad ang pipiliin nila. May kasabihan sa Ingles na "Stick with the status quo!". Parang naging isang "status quo" na rin ang pagkuha ng BS sa kolehiyo. Ibig sabihin ay hindi na tumitigil ang mga tao para magtanong. Maihahambing sila sa isang grupo ng mga pato na sunodsunuran lamang. Naririnig ng mga estudyanteng ito na mas mabuti ang BS. Mas matalino ka raw kapag BS ang kurso mo. Magiging maganda raw ang trabaho na mapapasukan nila kapag sila ay nagtapos ng BS Nursing, BS Management, BS HRM,at iba ba. BS BS BS! Halos BS na lang ang naririnig ko.

Sabi ng maraming tao na ang pera ay nasa BS. Kung gayon, ibig sabihin na mas lamang ka kapag BS ang kurso mo. Sapagkat, hindi ba pera ang nagpapaikot sa mundo?

Sa gayon, hindi mahirap madala sa kaisipan na higit na mahalaga ang isang BS na kurso. Hindi rin naman nais ipahiwatig na mas mahalaga ang AB na kurso. Nakalimutan na ata ng mga tao na kailangan natin ng balanse sa buhay. AB at BS. 

Hindi ganito...

Hindi rin ganito...

Ganito ang nais ko mangyari!

Alam natin na may "longstanding divide" ang siyensya at ang sining. Katulad ng mga parisukat sa larawan, magkaiba ang dalawa at kahit ano pa ang gawin natin ay hindi talaga sila magiging magkapareho. Ang pagkakaiba ng BS at AB ay ang nagbibigay halaga sa bawa’t isa. Naniniwala ako na ang isang tao ay dapat may mga kaalaman sa siyensya AT sa panitikan sa kanyang edukasyon. Magagamit ang elemento ng agham sa isang propesyong pangsining at gayon din sa kabaligtaran.

Isang halimbawa ng pagsasama ng agaham at sining ay tinatawag na "The Golden Ratio". Sa alam natin, ang kagandahan ay nakabase sa ating sariling mga sensibilidad. Subalit, sinasabi ng mga ilang siyentipiko na nasusukat ang kagandahan gamit ang matematika. Napatunayan nila na kung may simetrya at proporsyonado ang sukat ng mukha ng isang tao ay mas maganda ang taong ito.

Ang link na ito ay magbibigay paliwanag: The Golden Ratio 

Ang pag-aaral ng kagandahan gamit ang matematika ay isang paraan kung saan nagsasama ang sining at ang agham. Posible nga ito. Sa katunayan, nais ko na mag-aral sa ADMU dahil ang mga asignatura ay binubuo ng sining at ng agaham. Binibigyan diin ang "core curriculum" at hindi lang ang mga madyor na asignatura. Kasama sa "core curriculum" ang pilosopiya, aghambuhay, literatura, Filipino, sipnayan, sikolohiya, at iba pa. Para sa akin, higit na magigiging mahusay ang isang tao kapag balanse ang dalawa sa kanyang buhay.

Sa Outliers, isang libro na isinulat ni Malcolm Gladwell, may binabanggit siyang ilang pinakamatanyag na mga tao sa mundo. Iba-iba ang kanilang mga propesyon. May mga musikero, milyonaryong negosyante, at mga henyo sa pagdisenyo ng computer. Nabanggit niya sina Bill Gates, the Beatles, J. Robert Oppenheimer, at iba pa.  Katibayan ang mga taong ito na hindi mo kailangang pumili nang isang AB o kaya isang BS na kurso sa kolehiyo para magtagumpay sa buhay. Patas lang ang dalawang ito.  

Sa kabuluhan, ang mga kursong AB at kursong BS ay parehong may kabuluhan sa edukasyon ng isang tao. Ang dalawa ay nagbibigay timbang sa kaalaman at kakayahan ng isang mag-aaral. Sa katunayan, maihahambing ito sa yin at yang na simbolo. Mahirap sila ipagsama. May mga nagsasabi na hindi sila puwedeng ipagsabay. Subalit, ako ay naniniwala na kapag nahanap natin ang kanilang akma na posisyon ay magiging buo ang edukasyon.

AB. BS. Sining. Agham. Makakaiba ngnunit nagkakaisa.